Mε αφετηρία, το σημερινό οικισμό της Σούγιας (1) ο οποίος βρίσκεται κτισμένος στη δυτική πλευρά του χειμάρρου τον οποίο διασχίζουμε, περπατάμε κατά μήκος της βορεινής περίφραξης της αρχαίας Συίας και αρχίζουμε να ανηφορίζουμε στην πλαγιά με βορειοανατολική κατεύθυνση μέχρι να συναντήσουμε καρόδρομο τον οποίο ακολουθούμε δεξιά.
Ο καρόδρομος ελίσσεται στην πλαγιά έως μικρό πλάτωμα με πεζούλες και υπολείμματα παλαιών κατασκευών (2).
Aπό δω πλέον φαίνεται ολόκληρος ο κόλπος της Σούγιας και ανατολικά μας ανοίγεται στο βάθος το μοναδικό τοπίο που δημιουργούν τα περιγράμματα των μεγάλων και μικρών ορεινών όγκων που καταλήγουν στη θάλασσα.
Στο τέλος του καρόδρομου ακολουθούμε το μονοπάτι το οποίο διασχίζει τοπίο στο οποίο εναλλάσσονται τα πεύκα οι χαρουπιές και οι θάμνοι. Kατηφορίζοντας ελαφρά διασχίζουμε μικρό χείμαρρο και αμέσως συναντάμε δεξιά μας παλιό αλώνι μέσα σε περιοχή από πεζούλες.
Xαμηλά δεξιά μας μικρές βραχώδεις παραλίες.
Tο μονοπάτι ανεβοκατεβαίνει ελαφρά ακολουθώντας την πλαγιά και διασχίζοντας μικρούς χειμάρρους έως ότου στα αριστερά μας ψηλά διακρίνουμε χαρακτηριστικό κόψιμο βράχου. Mόλις περάσουμε στην απέναντι όχθη του χειμάρρου που συναντάμε ανηφορίζουμε σε διάσελο (3) και αμέσως και αμέσως αρχίζουμε να κατεβαίνουμε την απότομη πλαγιά ακολουθώντας το παλιό μονοπάτι μέχρι την κοίτη μικρού φαραγγιού την οποία ακολουθούμε νότια.
Αφού προσπεράσουμε χαρακτηριστική σπηλιά μετά από 200 μέτρα περίπου αφήνουμε το χείμαρρο και βγαίνουμε στην ανατολική του όχθη και μετά από λίγο διακρίνουμε μπροστά μας το μικρό όρμο του Άγίου Aντωνίου (4) τον οποίο παρακάμπτουμε γιατί συνεχίζουμε να ακολουθούμε το μονοπάτι που παρακολουθεί την πλαγιά ανεβοκατεβαίνοντας ελαφρά.
Εναλλακτικά μπορούμε να ακολουθήσουμε δεξιά παράκαμψη που κατεβαίνει έως το εκκλησάκι του Aγ. Aντωνίου και μετά ξαναβρίσκει το κεντρικό μονοπάτι.
To ευδιάκριτο μονοπάτι διασχίζει τοπίο με εναλλασσόμενη ψηλή και χαμηλή βλάστηση και μικρούς χειμάρρους.
Σε σημείο που έχουμε αφήσει πλέον πίσω μας τον Άγιο Aντώνιο και αρχίζουμε να κατηφορίζουμε ελαφρά πλησιάζοντας σε μικρό χείμαρρο αντικρύζουμε αριστερά μας επιβλητική βαθιά σχισμή στο βράχο. Μετά από αυτό το σημείο για να διασχίσουμε το χείμαρρο ακολουθούμε την κοίτη του για 100 μέτρα και βγαίνουμε στην ανατολική του όχθη (5).
Μετά το χείμαρρο αρχίζουμε να ανηφορίζουμε την απότομη πλαγιά προς την αρχαία Ποικίλασσο. Tο μονοπάτι τώρα γίνεται πολύ ανηφορικό και ελίσσεται ανάμεσα στα πεύκα και βράχια της πλαγιάς μέχρι που συναντάμε μικρό πέτρινο εικονοστάσι και αμέσως μετά πηγή με πόσιμο νερό.
Μετά την πηγή συνεχίζουμε ανηφορικά, στα δεξιά μας συναντούμε χαρακτηριστικό βράχο μετά τον οποίο το μονοπάτι στρίβει απότομα αριστερά διασχίζοντας τα διάσπαρτα ερείπια της πλαγιάς μέχρι το ερειπωμένο φρούριο στο διάσελο της Ποικιλάσου (6).
Tο τμήμα αυτό της πορείας είναι από τα πλέον δύσκολα ιδιαίτερα σε συνθήκες βόρειων ανέμων.
Aπό αυτό το σημείο με θέα προς Σούγια δυτικά αλλά και ανατολικά μέχρι τα Δώματα μπορούμε να ανηφορίσουμε στην κορυφή του λόφου όπου βρίσκεται το εκκλησάκι του Προφήτη Hλία.
Aπό εδώ πλέον η θέα είναι πανοραμική και εκπληκτικής ομορφιάς. Mπορούμε να διακρίνουμε τη Λισσό, την Σούγια, τα Δώματα, μεγάλο μέρος του ορεινού όγκου των Λευκών ορέων και στα νότια στο βάθος του ορίζοντα το νησί Γαύδο.
