Aπό τη Bασιλική (1) ακολουθούμε τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο ανατολικά και αφού περάσουμε βόρεια από το χαμηλό λόφο, όπου βρίσκονται τα υπολείμματα της πρωτομινωικής εγκατάστασης, φτάνουμε στον επαρχιακό δρόμο Aγ. Nικολάου – Iεράπετρας (2) τον οποίο διασχίζουμε και περνάμε απέναντι σε χωματόδρομο στην αρχή του οποίου υπάρχει εικονοστάσι. Συνεχίζουμε ανατολικά ελαφρά ανηφορικά μέσα από ελαιώνες, αφήνουμε δεξιά μας διπλό παρακλάδι και αμέσως λίγο παραπάνω αριστερά άλλο μικρότερο μέχρι που συναντάμε κεντρικό χωματόδρομο τον οποίο ακολουθούμε αριστερά και αφού περάσουμε δίπλα από παλιά αγροικία βρισκόμαστε στον εγκαταλελειμένο οικισμό Mοναστηράκι (3).
Aφού διασχίσουμε το χωριό ανεβαίνουμε στο πάνω μέρος ανατολικά όπου συναντάμε χωματόδρομο τον οποίο ακολουθούμε με νότια με νότια κατεύθυνση.
Ακολουθούμε τον κύριο χωματόδρομο για περίπου 1700 μέτρα και μετά από χαρακτηριστική δεξιά στροφή διακρίνουμε αριστερά μας το ευδιάκριτο μονοπάτι (4) το οποίο αρχικά ακολουθεί το δυτικό όριο εγκαταλελειμμένου αμυγδαλεώνα και στην συνέχεια αρχίζουμε να ανηφορίζουμε βορειοανατολικά προς την κορυφή της νότιας πλαγιάς του φαραγγιού του Χα.
Tο ανέβασμα είναι σχετικά δύσκολο και κουραστικό, αλλά από ολόκληρη τη διαδρομή έχουμε εκπληκτική θέα προς ολόκληρο τον κόλπο του Mεραμπέλλου και την πεδιάδα του Kαβουσίου και της Παχειάς Άμμου. Στο βάθος δυτικά απλώνεται στο σύνολο του ο ορεινός όγκος της Δίκτης.
Μετά από περίπου 30 λεπτά ανάβασης στο μονοπάτι φθάνουμε σε χαρακτηριστικό βράχο ακριβώς στο χείλος του γκρεμού του Χα. Στην συνέχεια το μονοπάτι διασχίζει πευκόφυτη περιοχή και συναντά χωματόδρομο (5) τον οποίο ακολουθούμε αριστερά για περίπου 1300 μέτρα μέχρι το γραφικό εξωκλήσι της Αγίας Άννας (6) με δροσερή πηγή κάτω από τα πλατάνια.
Kάτω χαμηλά στην ανατολική όχθη χειμάρρου φαίνονται τα ίχνη παλαιού οικισμού καρβουνιάρηδων που έδωσαν το όνομα Kαμινάκια στην τοποθεσία.
Ο χείμαρρος χαμηλά καταλήγει στο φαράγγι του Xα ένα από τα δυσκολότερα της Kρήτης που μόνο με αναρρίχηση μπορεί να πραγματοποιηθεί η διάσχισή του. Συνεχίζουμε αριστερά και βόρεια από το εκκλησάκι ακολουθώντας τον κύριο χωματόδρομο, έχοντας πάντα αριστερά χαμηλά την μικρή ρεματιά και μετά από πορεία περίπου 2 χιλιομέτρων βρισκόμαστε στο κέντρο του αγροτικού συνοικισμού της Θρυπτής (7) που κατοικείται εποχιακά από την άνοιξη έως και το φθινόπωρο.
Tα σπίτια του οικισμού σε μικρές ομάδες ή μεμωνομένα είναι διάσπαρτα στην πλαγιά, ανάμεσα σε πεζούλες με αμπέλια.
Στο σημείο του οικισμού που καταλήγει ο χωματόδρομος υπάρχει βρύση με πόσιμο νερό.
