Εκτός από την φημισμένη κρήνη του Μοροζίνι, το Ηράκλειο ήδη από την εποχή των Βενετών είχε να επιδείξει και άλλες εξαιρετικής ομορφιάς κρήνες, οι οποίες σώζονται μέχρι και σήμερα.
Μια από αυτές, η Κρήνη Μπέμπο (Bebo), βρίσκεται στην πλατεία Κορνάρου, είναι διακοσμημένη με βενετικά οικόσημα και ένα ακέφαλο άγαλμα ρωμαϊκής περιόδου.
Δίπλα στην κρήνη βρίσκεται ο τούρκικος κουμπές που σήμερα χρησιμεύει σαν παραδοσιακό καφενείο και πίσω από αυτήν - στην θέση όπου βρισκόταν έως και τα τέλη της δεκαετίας του '60 ο βενετσιάνικος Ναός του Σωτήρας (San Salvatore) - βρίσκεται σήμερα η γλυπτική σύνθεση που απεικονίζει τον Ερωτόκριτο και την Αρετούσα, τους ήρωες του γνωστού λυρικού έπους της Κρητικής Αναγέννησης.
Άλλες γνωστές κρήνες του Ηρακλείου είναι η βενετσιάνικη Priuli, η οποία βρίσκεται νότια της πύλης του Δερματά, καθώς και ορισμένες τούρκικες όπως, η Βρύση του Ιδομενέα που βρίσκεται σήμερα έξω από την νότια είσοδο του Ιστορικού Μουσείου, και του Μερτζά η Βρύση που σώζεται εντοιχισμένη στον τοίχο της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής στην οδό Άλμπερ.
