Ο ορεινός όγκος της Δίκτης (Λασιθιώτικα Βουνά) καταλαμβάνει ένα μεγάλο τμήμα της ανατολικής Κρήτης. Είναι ευρύς και συμπαγής, με τις πλέον απότομες κλίσεις στα νότια και ηπιότερες στις άλλες πλευρές του. Και στην περίπτωση της Δίκτης η παρουσία των φαραγγιών προσδιορίζεται στην νότια απότομη πλευρά.
Το κέντρο του καταλαμβάνει το Οροπέδιο του Λασιθίου - το μεγαλύτερο του νησιού – και περιμετρικά του αναπτύσσεται μεγάλος αριθμός κορυφών από 1500 - 2148 μέτρα ύψος. Οι πιο εντυπωσιακές από αυτές είναι η Σελένα (1559 μ.), το Λουλουδάκι (1163 μ.), ο Αφέντης (1588 μ.), ο Σαρακηνός (1588 μ.), η Τούμπα Μούτσουνας (1538 μ.), το Καθαρό ή Τζίβη (1564 μ.), το Βαρσάμι (1545 μ.) και η Δίκτη Σπαθί ή Μαδάρα (2148 μ.) που είναι η υψηλότερη κορυφή της περιοχής.
Το νότιο τμήμα της Δίκτης εισέρχεται στη περιοχή της Βιάννου όπου επίσης σχηματίζονται εντυπωσιακοί γεωλογικοί σχηματισμοί καθώς είναι το πιο απότομο του ορεινού όγκου. Ξεχωρίζει το οροπέδιο του Ομαλού της Βιάννου, με τις κορυφές του Αφέντη Χριστού (2140 μ.), της Παντούρας (1512 μ.) και της Παπούρας (1827 μ.), τα δάση της Σύμης και του Σελάκανου προς τα ανατολικά και τα εντυπωσιακά φαράγγια που διατρέχουν όλη τη περιοχή. Ανατολικότερα βρίσκεται το οροπέδιο της Λάπαθου από το οποίο ξεκινάει και το ομώνυμο φαράγγι, ιδανικός προορισμός για τους λάτρεις του cannyoning.
Στο ανατολικό τμήμα της Δίκτης βρίσκεται το οροπέδιο του Καθαρού, το οποίο περιβάλλουν οι κορυφές Λάζαρος (2066 μ.) και Τζίβη κάτω από την οποία ξεκινάει το Φαράγγι της Κριτσάς και το οποίο καταλήγει στον ομώνυμο ιστορικό παραδοσιακό οικισμό.
Τα περισσότερα βουνά του ορεινού όγκου έχουν αραιή βλάστηση, κυρίως φρυγανική, και συστάδες από πρίνους. Το χειμώνα είναι καλυμμένα από χιόνι.
Για τους λάτρεις της ορειβασίας τα Λασιθιώτικα βουνά είναι από τα πιο όμορφα του νησιού και οι ορειβατικές διαδρομές πολλές και ποικίλης δυσκολίας.
Από το Οροπέδιο διέρχεται το Ευρωπαϊκό ορειβατικό μονοπάτι Ε4, το οποίο ξεκινάει από τις δυτικές πλαγιές του Οροπεδίου, περνάει από το οροπέδιο Λιμνάκαρο, συναντάει το ορειβατικό καταφύγιο στα 1.350 μ. και φτάνει μέχρι τις δύο υψηλότερες κορυφές της Δίκτης, τον Αφέντη και το Σπαθί. Στο Σπαθί υπάρχουν και αναρριχητικές διαδρομές, καθώς και διαδρομές για παγοαναρρίχηση.
